بنا بر  موجود چند  پس از واقعه  سه تن از بزرگان  با هم قرار گذاشتند که امام علی (ع) و  و  را یک  بکشند.

آن‌که قتل امام علی (ع) را به عهده گرفته بود  بود. او به  آمد و در آنجا زنی را به نام  از  که  و  در واقعه نهروان کشته شده بودند ملاقات کرد.
چون زنی  بود ابن ملجم از او  کرد و او  خود را یک  و یک  و سه هزار  و  امام علی (ع) تعیین کرد.
ابن ملجم که خود برای این کار آمده بود پذیرفت و دو تن دیگر به نام  و  با او همدست شدند و در  نوزدهم  سال 40 ه.ق هنگام  بر آن حضرت حمله کردند و ابن ملجم با شمشیر بر فرق ایشان زد.
این شمشیر که آلوده به  بود کار خود را کرد و آن حضرت پس از دو روز بر اثر زخم آن به  رسید.

شهادت ایشان روز بیست و یکم ماه رمضان بود. آن حضرت  فرموده بود که قاتل او را بیش از یک ضربت نزنند و او را  نکنند و در مدتی که  است از همان غذایی که خودشان می‌خورند، به او بدهند.  آن حضرت را در ابتدا از  مخالفان مخفی داشتند و جز  ایشان از آن محل کسی آگاه نبود و این قبر همان است که در  در محلی به نام  است و اکنون  مسلمانان و مطاف  جهان است.